حضرت علی (ع) تا زمانی که حضرت محمد (ص) از مکه به مدینه هجرت فرمایند، همواره در کنار رسول خدا (ص) بودند. یکی از افتخارات امام علی (ع) واقعه لیله المبیت می باشد؛ بزرگان قبیل های مکه در طی مجلسی تصمیم گرفتند که از هر قبیله جوانی را انتخاب کنند و در شب هجرت بر رسول خدا (ص) حمله ور شده و ایشان را به قتل برسانند تا قبیله بنی هاشم نتواند به تمام قبایل درگیر شود و در نتیجه به گرفتن خون بها راضی شود. جبرئیل پیامبر اکرم (ص) خبر دادند که امشب نباید در بستر خود بخوابی، حضرت محمد (ص) به امام علی (ع) فرمودند: امشب در بستر من بخواب و به تو صدمه ای نخواهد رسید. امام علی (ع) سوال کردند: «اگر من در بستر تو بخوابم، شما در امان خواهید ماند» و ایشان فرموند: بلی، امام علی (ع) لبخند زد و سجده کردند. درباره این کار امام علی آیه 207 سوره بقره (و من الناس من یشری نفسه ابتغاء مرضاة الله) نازل شد.مانی که حضرت فاطمه (س) در خانه پدر بودند، ابوبکر، عمر و دیگر افراد قبیله قریش به خواستگاری ایشان آمدند؛ اما پیامبر نپذیرفت. مردمی از انصار به امام علی (ع) گفتند: زهرا را خواستگاری کن. علی (ع) به خانه پیامبر رفتند و رسول الله (ص) پرسیدند: پسر ابوطالب برای چه کاری آمده است؟ امام علی (ع) فرمودند برای خواستگاری زهرا، پیغمبر (ص) فرمودند: مرحبا و اهلا ! مردانی از قبیله قریش برای اینکه دخترم را به آنها ندادم، از من رنجیدند، من به آنها گفتم که این کار به امر خداوند بوده است. پیامبر در سال های اول تا سوم هجری، دخترشان را به عقد امام علی (ع) در آوردند. اولین فرزند آنها در 15 ماه رمضان سال سوم هجری متولد شد که نامش را حسن گذاشتند. و فرزند دوم ایشان حسین در 3 شعبان سال 4 هجری متولد شدند. و دو دختر به نام های زینب و ام الکلثوم.